Mało tego! Właściwości kabli audio są często wręcz zaskakujące i dlatego warto je poznać.
Kable do zasilania nagłośnienia
To podstawowa odmiana kabli estradowych. Z reguły są one giętkie i zdolne do transmisji prądu o napięci do 1 kV. Dzięki nim można połączyć odbiorniki umiejscowione na stałe, jak i odbiorniki ruchome. Elastyczna izolacja tych kabli pozwala na ich wykorzystanie wewnątrz kanałów transmisyjnych i w przeznaczonych do tego celu suchych korytkach.
Kable bezhalogenowe
Kable audio pokryte specjalną warstwą specjalnej izolacji zapewniają maksimum ochrony w przypadku pożaru. Nie dość, że kable bezhalogenowe zwykle palą się nieco wolniej, to jeszcze w trakcie spalania nie emitują szkodliwych gazów. Wykorzystuje się je głównie w wielkopowierzchniowych obiektach publicznych, w których pożar "zwykłej" instalacji elektrycznej mógłby doprowadzić do zatrucia uczestników wydarzenia.
Kable o "podwyższonych właściwościach elektrycznych"
Niektóre rodzaje kabli estradowych są przeznaczone do projektowania i wykonania w pełni profesjonalnych obwodów nagłaśniających. Kable te wyróżniają się niską rezystancją, izolacją o bardzo dobrych walorach elektromagnetycznych, a także niewielką pojemnością wewnętrzną, która ogranicza ryzyko pojawienia się przesunięć fazowych i innych zakłóceń. Kable te zdolne są do transmitowania sygnału o dynamicznie zmieniającej się częstotliwości.
Kable mikrofonowe
To specyficzny rodzaj kabli, który wyróżnia się stosunkowo cienkim przekrojem żyły (0.2 - 0.3 mm kwadratowego) i jest przeznaczony do transmisji sygnału analogowego wprost z przetwornika akustyczno - elektrycznego. Dzięki zastosowaniu miedzianych żył kable te wyróżniają się co prawda nieco większą pojemnością, ale też zachowują bardzo dużą przewodność elektryczną, co sprzyja transmisji sygnałów analogowych. Zależnie od wariantu kable te mogą być wykorzystywane tak wewnątrz, jak i na zewnątrz pomieszczenia.
Specjalnie dopracowana izolacja
Zdecydowana większość kabli estradowych jest pokryta specjalną warstwą izolatora elektrycznego. Mowa tu o specjalnie zmatowiałej, wykonanej najczęściej z polwinitu izolacji, która ogranicza efekt refleksu świetlnego. Cecha ta ma szczególne znaczenie w przypadku estrad, które emanują bardzo intensywnym światłem (często stroboskopowym). Jego oddziaływanie na kable o błyszczącej izolacji mogłoby utrudnić pracę nie tylko wokaliście, ale też jego zespołowi i obsługującym ich technikom.
Niezależnie od rodzaju kabli estradowych ich konstrukcja i charakterystyka znacząco odbiegają od tego, z czym ma do czynienia zwykły użytkownik sieci zasilającej.