Szkodniki głównie odpowiedzialne za obniżenie jakości i ilości plonów
Marchew jest atakowana przez różne gatunki mszyc, w tym mszycę głogowo - marchwianą oraz wierzbowo - marchwianą. Te drobne owady, mimo że mają zaledwie do 6 mm długości, w dużych koloniach mogą znacząco zaszkodzić uprawie. Przyczyniają się do deformacji liści i korzeni, co bezpośrednio wpływa na obniżenie plonu o 20% przy obecności 30 mszyc na jednym korzeniu. Ponadto, ich żerowanie prowadzi do zmiany składu chemicznego korzeni, co wpływa na smak i wartości odżywcze marchwi.
Innym poważnym szkodnikiem jest połyśnica marchwianka, która atakuje marchew od wczesnych etapów wzrostu aż do zbiorów. Jej larwy, walcowate i białożółte, mogą zniszczyć nawet dziesięć wschodzących roślin. Szkodnik ten pojawia się na polu najczęściej w maju, a jego larwy żerują na młodych korzeniach, tworząc na nich płytkie chodniki, co prowadzi do deformacji i zgnilizny korzeni. Bawełnica topolowo - marchwiowa to kolejny problematyczny szkodnik, który zimuje na pniach topoli, a na marchwi zaczyna żerować w czerwcu. Charakterystyczne dla tego szkodnika jest tworzenie białych "kłaczków" na korzeniach, co prowadzi do pęknięć i obniżenia plonów, szczególnie w okresach intensywnego wzrostu.
Metody zwalczania szkodników
Oprócz tradycyjnych insektycydów, takich jak Mospilan czy Emulpar, istnieje kilka metod prewencyjnych i biologicznych, które mogą być stosowane w celu ochrony marchwi przed szkodnikami. Przede wszystkim, ważne jest unikanie monokultury oraz stosowanie zmianowania, gdzie po marchwi uprawia się rośliny z innych rodzin, jak selerowate. Taki sposób uprawy zmniejsza ryzyko nagromadzenia szkodników w glebie. Zastosowanie umiarkowanej ilości nawozów, zwłaszcza azotu, jest również kluczowe, ponieważ nadmierna ilość azotu zwiększa podatność marchwi na ataki mszyc. Po zakończeniu sezonu warto przekopać glebę, aby usunąć resztki roślinne, które mogą stać się siedliskiem dla szkodników.
W przypadku bawełnicy topolowo - marchwiowej oraz połyśnicy marchwianki, efektywne może okazać się stosowanie żółtych tablic lepowych, które pomagają monitorować i zmniejszać populację tych szkodników.
Ochrona marchwi przed szkodnikami i chorobami, wymaga zintegrowanego podejścia, obejmującego zarówno metody prewencyjne, jak i interwencyjne. Kluczowe jest stosowanie odpowiednich praktyk uprawowych, a także szybkie reagowanie na pojawienie się szkodników. Dzięki temu możliwe jest nie tylko zachowanie